wnioskować

wnioskować
wnioskować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, wnioskowaćkuję, wnioskowaćkuje, wnioskowaćany {{/stl_8}}– wywnioskować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyprowadzać wniosek w toku rozumowania; sądzić, domniemywać, wnosić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wnioskować z faktów, z obserwacji. Wnioskować o czymś na podstawie czegoś. Wywnioskował z jego słów, że nie jest zadowolony. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wnioskować — ndk IV, wnioskowaćkuję, wnioskowaćkujesz, wnioskowaćkuj, wnioskowaćował, wnioskowaćowany «sądzić na podstawie czegoś, wyprowadzać z czegoś wniosek; domniemywać, wnosić» Wnioskować z faktów, z objawów, z sytuacji. Ktoś umie bezbłędnie wnioskować.… …   Słownik języka polskiego

  • wróżyć — z fusów «przewidywać, wnioskować o czymś na podstawie nikłych, niewystarczających przesłanek»: Przewidzenie tendencji cenowych na tak długi okres przypomina raczej wróżenie z fusów. PTJ 4/1995. – Nie umiem jednak powiedzieć, jak długo jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • całość — ż V, DCMs. całośćści; lm MD. całośćści 1. «wszystkie części, fragmenty, składniki, szczegóły wzięte razem, połączone ze sobą w samodzielną jednostkę; ogół, komplet, wszystko» Całość zbioru, kompozycji, dzieła, organizmu. Tworzyć zamkniętą całość …   Słownik języka polskiego

  • dedukcyjnie — «za pomocą dedukcji, przez dedukcję, w sposób dedukcyjny» Uzasadniać, wnioskować dedukcyjnie …   Słownik języka polskiego

  • indukować — ndk IV, indukowaćkuję, indukowaćkujesz, indukowaćkuj, indukowaćował, indukowaćowany 1. «wnioskować opierając się na metodzie indukcyjnej» 2. «wzbudzać ładunki lub prądy elektryczne przez zmiany pola elektrycznego albo magnetycznego» Prąd… …   Słownik języka polskiego

  • konkludować — ndk IV, konkludowaćduję, konkludowaćdujesz, konkludowaćduj, konkludowaćował, konkludowaćowany przestarz. «formułować końcowe wnioski, podsumowywać główne punkty wypowiedzi; wnioskować» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • miarkować — ndk IV, miarkowaćkuję, miarkowaćkujesz, miarkowaćkuj, miarkowaćował, miarkowaćowany 1. «stosować do czegoś jakąś miarę, miarkę; ściśle odmierzać, wymierzać, dozować» Miarkować lekarstwo. Urządzenie miarkujące dopływ oleju do silnika. 2. przestarz …   Słownik języka polskiego

  • wnioskowanie — n I 1. rzecz. od wnioskować. 2. lm D. wnioskowanieań log. «rozumowanie polegające na wyprowadzeniu, zgodnie z prawami logiki, nowych twierdzeń (wniosków) ze zdań uznanych za prawdziwe (z przesłanek)» …   Słownik języka polskiego

  • wnosić — ndk VIa, wnoszę, wnosićsisz, wnoś, wnosićsił, wnoszony 1. forma ndk czas. wnieść (p.) 2. książk. «wyciągać wniosek; wnioskować, domyślać się» Z jego wyrazu twarzy wnosiła, że wszystko dobrze poszło. Można wnosić, że sprawa zostanie załatwiona… …   Słownik języka polskiego

  • wróżyć — ndk VIb, wróżyćżę, wróżyćżysz, wróż, wróżyćżył, wróżyćżony 1. «odgadywać, przepowiadać przyszłość, np. z układu kart, cyfr, gwiazd lub w inny sposób; stawiać kabałę» Wróżyć z gwiazd, z kart, z ręki. ◊ pot. Na dwoje babka wróży (wróżyła) «nic… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”