Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wnioskować — ndk IV, wnioskowaćkuję, wnioskowaćkujesz, wnioskowaćkuj, wnioskowaćował, wnioskowaćowany «sądzić na podstawie czegoś, wyprowadzać z czegoś wniosek; domniemywać, wnosić» Wnioskować z faktów, z objawów, z sytuacji. Ktoś umie bezbłędnie wnioskować.… … Słownik języka polskiego
wróżyć — z fusów «przewidywać, wnioskować o czymś na podstawie nikłych, niewystarczających przesłanek»: Przewidzenie tendencji cenowych na tak długi okres przypomina raczej wróżenie z fusów. PTJ 4/1995. – Nie umiem jednak powiedzieć, jak długo jeszcze… … Słownik frazeologiczny
całość — ż V, DCMs. całośćści; lm MD. całośćści 1. «wszystkie części, fragmenty, składniki, szczegóły wzięte razem, połączone ze sobą w samodzielną jednostkę; ogół, komplet, wszystko» Całość zbioru, kompozycji, dzieła, organizmu. Tworzyć zamkniętą całość … Słownik języka polskiego
dedukcyjnie — «za pomocą dedukcji, przez dedukcję, w sposób dedukcyjny» Uzasadniać, wnioskować dedukcyjnie … Słownik języka polskiego
indukować — ndk IV, indukowaćkuję, indukowaćkujesz, indukowaćkuj, indukowaćował, indukowaćowany 1. «wnioskować opierając się na metodzie indukcyjnej» 2. «wzbudzać ładunki lub prądy elektryczne przez zmiany pola elektrycznego albo magnetycznego» Prąd… … Słownik języka polskiego
konkludować — ndk IV, konkludowaćduję, konkludowaćdujesz, konkludowaćduj, konkludowaćował, konkludowaćowany przestarz. «formułować końcowe wnioski, podsumowywać główne punkty wypowiedzi; wnioskować» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
miarkować — ndk IV, miarkowaćkuję, miarkowaćkujesz, miarkowaćkuj, miarkowaćował, miarkowaćowany 1. «stosować do czegoś jakąś miarę, miarkę; ściśle odmierzać, wymierzać, dozować» Miarkować lekarstwo. Urządzenie miarkujące dopływ oleju do silnika. 2. przestarz … Słownik języka polskiego
wnioskowanie — n I 1. rzecz. od wnioskować. 2. lm D. wnioskowanieań log. «rozumowanie polegające na wyprowadzeniu, zgodnie z prawami logiki, nowych twierdzeń (wniosków) ze zdań uznanych za prawdziwe (z przesłanek)» … Słownik języka polskiego
wnosić — ndk VIa, wnoszę, wnosićsisz, wnoś, wnosićsił, wnoszony 1. forma ndk czas. wnieść (p.) 2. książk. «wyciągać wniosek; wnioskować, domyślać się» Z jego wyrazu twarzy wnosiła, że wszystko dobrze poszło. Można wnosić, że sprawa zostanie załatwiona… … Słownik języka polskiego
wróżyć — ndk VIb, wróżyćżę, wróżyćżysz, wróż, wróżyćżył, wróżyćżony 1. «odgadywać, przepowiadać przyszłość, np. z układu kart, cyfr, gwiazd lub w inny sposób; stawiać kabałę» Wróżyć z gwiazd, z kart, z ręki. ◊ pot. Na dwoje babka wróży (wróżyła) «nic… … Słownik języka polskiego
